: ارتقای سلامتی و فراهم بودن احساس خوب بودن در هر یک از دوره های زندگی یک زن، کیفیت زندگی بهتری را برای او رقم زده و ثمرات زیادی برای یک جامعه به بار خواهد آورد. از جمله دوران حساس زندگی یک زن یائسگی می­باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی سلامت عمومی و عوامل مرتبط با آن، به عنوان اولین مرحله در جهت برنامه­ریزی­ها و ارائه راهکارهای مناسب برای حل مشکل آنان انجام گردید.

روش کار: مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی است که بر روی 600 زن یائسه دارای شرایط ورود به مطالعه در سال 1392 انجام شد. نمونه گیری به صورت خوشه­ای، 40 بلوک از هر4 منطقه شهر به صورت تصادفی انتخاب شد. اطلاعات مطالعه با استفاده از پرسش نامه محقق ساخته ویژگی­های دموگرافیک و پرسش نامه استاندارد 28 سوالی سلامت عمومی گلدنبرگ جمع آوری گردید. پس از جمع آوری اطلاعات داده­ها کد گذاری شده و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 19 و آمار توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل شدند.

یافته ها: بیشترین و کمترین اختلال به ترتیب 2/54 درصد در کارکرد اجتماعی و 2/8 درصد در افسردگی بود. درارتباط سنجی بین سن با آیتم­های سلامت عمومی ونمره کل ارتباط معنی­دار وجود داشت. تحصیلات با تمام آیتم­ها و نمره کل رابطه معنی دار معکوس و در ارتباط­ سنجی سایر ویژگی­های دموگرافیک رابطه معنی­دار دیده شد.

نتیجه گیری: درصد قابل توجهی از زنان در سن یائسگی دارای اختلال در سلامت عمومی خود بوده که با برخی از ویژگی­های فردی زنان مرتبط است و پدیده­ی یائسگی می­تواند عاملی در جهت ایجاد، تداوم و یا مضاعف شدن آن باشد.