زمینه و هدف: کمبود ویتامین D به عنوان یک مشکل اصلی در سراسر جهان شناخته شده است و ممکن است نقش مهمی را در پاتوژنز دیابت نوع 2 ایفا نماید. هدف کلی این پژوهش بررسی اثر تمرین هوازی بر سطوح 25- هیدروکسی ویتامین D و مقاومت انسولینی در زنان یائسه پرفشارخون با دیابت نوع 2 بود.

روش کار: در این تحقیق نیمه تجربی، 20 زن دیابتی نوع 2 بطور تصادفی به گروه های تمرین هوازی و کنترل تقسیم شدند. برنامه تمرینی شامل 25 تا 40 دقیقه تمرین هوازی با شدت 50 تا 70 حداکثر ضربان قلب، 3 جلسه در هفته و به مدت 8 هفته بود. سطوح 25-هیدروکسی ویتامین D، گلوگز و انسولین به ترتیب با استفاده از روش ایمنواسی، آنزیماتیکـ کالریمتری و الایزا سنجیده شد. مقاومت انسولینی از طریق معادله HOMA-IR تعیین شد. آنالیز داده‌ها با استفاده از آزمون های t زوجی و  tمستقل  در سطح معنی داری (05/0p<) انجام شد.

یافته‌ها: پس از 8 هفته تمرین هوازی، کاهش معنی داری در فشارخون سیستولی و دیاستولی، گلوگز و مقاومت انسولینی در زنان یائسه پرفشارخون با دیابت نوع 2 مشاهده شد که با افزایش معنی داری در سطوح 25- هیدروکسی ویتامین D نیز همراه بود (05/0>p).

نتیجه‌گیری: تمرین هوازی منظم می تواند منجر به کاهش فشارخون سیستولی و دیاستولی، سطوح گلوگز، انسولین و مقاومت انسولینی زنان یائسه پرفشارخون با دیابت نوع 2 شود که این اثرات حمایتی ورزش ممکن است به توسعه سطوح ویتامین D مربوط شود.