هدف از این پژوهش مقایسه کارایی 2 روش آماده‌سازی روده قبل از جراحی بود. این 2 روش عبارت بودند از: ترکیب روغن کرچک، کوتریموکسازول، مترونیدازول و سفتی‌زوکسیم ( C.C.M.C ) و ترکیب پلی‌اتیلن گلیکول، نئومایسین، اریترومایسین و سفامندول( P.N.E.C ). در این مطالعه 60 بیمار که کاندید اعمال جراحی غیراورژانس( elective ) کولورکتال بودند، به صورت تصادفی به 2 گروه مساوی تقسیم شدند. هر یک از گروهها تحت یکی از رژیمهای آماده‌سازی فوق قرار گرفتند. کفایت آماده‌سازی روده، حین عمل و توسط جراحی که از نوع آماده‌سازی روده بی‌اطلاع بود، انجام شد. نسبت آمادگی قابل قبول روده برای رژیم ( C.C.M.C ) معادل 90 % و برای رژیم P.N.E.C در حدود 96 % بود(5/97 % Non significant, power: ). درد شکم در گروه P.N.E.C به مراتب شایعتر از گروه C.C.M.C بود(15 % در مقابل 40 % ، 05/0 P< ). همچنین عوارض عفونی در گروه C.C.M.C به میزان 3/13 % و در گروه P.N.E.C به میزان10 % مشاهده شد(تفاوتی که از نظر آماری معنی‌دار نبود). نتیجه آنکه ترکیب رژیم C.C.M.C همانند رژیم P.N.E.C روشی موثر، ایمن و بویژه ارزان است و استفاده از آن به عنوان روشی ارجح در آماده‌سازی روده قبل از جراحی دستگاه گوارش، توصیه می‌گردد.

واژه‌های کلیدی: 1 – آماده‌سازی روده، 2 – روغن کرچک، 3 – پلی‌اتیلن گلیکول، 4 – رژیم آنتی‌بیوتیکی

متن کامل [PDF 197 kb]   (7018 دریافت)