زمینه و هدف : فعالیت بدنی از جمله عوامل موثر بر عملکرد ریوی و کیفیت خواب می باشد. اما در مورد اینکه تا چه اندازه­ای تغییردر پارامتر­های تنفسی ناشی از ورزش با کیفیت خواب ارتباط دارند، اطلاعات دقیقی دردسترس نیست. هدف از تحقیق حاضر، مقایسه شاخص ­ های تنفسی و کیفیت خواب درمردان فعال و غیرفعال و ارتباط کیفیت خواب با شاخص­های تنفسی بود .

  روش کار : پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی می باشد. سی مرد جوان سالم در دو گروه فعال (15 N= ) وغیرفعال (15 N= ) با دامنه سنی 20-24 سال، داوطلب شرکت در پژوهش شدند. پارامتر­های تنفسی FEV1 ( forced expiratory volume in 1second )، %FEV1 ، MVV ( maximum voluntary ventilation )، VC ( vital capacity )، FVC ( forced vital capacity )، MEF25% و MEF75% ( maximum forced flow rates at 25and 75% of expired FVC ) با دستگاه اسپیرومتری اندازه گیری شد و از پرسش نامه PSQI ( Pittsburg Sleep Quality Index ) برای اندازه گیری کیفیت خواب استفاده گردید. داده­های تحقیق با آزمون­های آماری t مستقل، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون خطی چندگانه تجزیه وتحلیل شدند.

  یافته‌ها: مقادیر پارامتر­های FVC (023/0 p= )، VC (002/0 p= )، MVV (001/0 p= )، FEV1 (001/0 p= )، % FEV1 (031/0 p= )، MEF25% (026/0 p= ) و MEF75% (042/0 p= ) تحت تاثیر فعالیت بدنی در گروه فعال نسبت به گروه غیرفعال افزایش معنی داری نشان داد. امتیاز شاخص کیفیت خواب در گروه فعال به طور معنی داری پایین تر بود (002/0 p= ). درگروه فعال به ازای افزایش در هر واحد (لیتر) از مقادیر FEV1 ، MVV ، VC ، FVC و MEF75% به ترتیب برابر217/0، 127/0، 370/0، 386/0 و194/0 کاهش درهر واحد از امتیاز کیفیت خواب مشاهده شد ) 05/0< p ).

  نتیجه ‌ گیری : فعالیت بدنی اثر مطلوبی بر افزایش سطوح عملکردی برخی از حجم­ها و ظرفیت­های ریوی و درنتیجه بهبود کیفیت خواب دارد. با وجود این تجزیه وتحلیل­های همبسته ارتباط غیرمعنی داری را بین پارمترهای تنفسی و امتیاز کیفیت خواب نشان می دهد.