جلد 20، شماره 116 - ( 11-1392 )                   جلد 20 شماره 116 صفحات 65-56 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Kharabian S, Mazaherinejad A, Angorani H, Vaziri M, Dadgostar H, Pishgah Roodsari M. The comparison of effectiveness of Cyriax deep transverse friction massage with ultrasound therapy in lateral epicondylitis of humerus: a randomized clinical trial. RJMS 2014; 20 (116) :56-65
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-2945-fa.html
خارابیان شهرام، مظاهری نژاد علی، انگورانی هومن، وزیری محمد، دادگستر هاله، پیشگاه رودسری محدثه. مقایسه اثر بخشی دو شیوه درمان با اولتراسوند پالس و ماساژ عمقی عرضی در اپی کندیلیت خارجی بازو. مجله علوم پزشکی رازی. 1392; 20 (116) :56-65

URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-2945-fa.html


دانشگاه علوم پزشکی ایران
چکیده:   (8845 مشاهده)

  زمینه و هدف : درد ناحیه اپی کندیل خارجی استخوان بازو یکی از شایع ترین انواع آسیب های استفاده بیش از حد است. علی رغم شناخته بودن تابلوی بالینی این آسیب، روش های متعدد درمانی برای آن مورد استفاده قرار گرفته است. هدف از این مطالعه مقایسه ماساژ عرضی عمقی با اولتراسوند تراپی در کاهش علائم افراد دچار این آسیب است.

  روش کار : افراد مراجعه کننده به درمانگاه پزشکی ورزشی بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص) با شکایت درد قسمت خارجی آرنج که بر اساس معاینات برای آن ها تشخیص آرنج تنیس بازان (Tennis Elbow) گذاشته شده و علائم آن ها بیش از 6 هفته طول کشیده و معیارهای خروج از مطالعه را نداشتند، مورد بررسی قرار گرفتند. متغیرهای شدت درد در کار روزانه، در اکستانسیون انگشت وسط در برابر مقاومت، در اکستانسیون انگشتان 2 تا 5 در برابر مقاومت و در اکستانسیون مچ در برابر مقاومت بر حسب معیار عددی درد (Visual Analogue Scale-VAS) و نیز حداکثر قدرت مشت کردن درمحدوده بدون درد بر حسب کیلوگرم (Kg) قبل از ورود به مطالعه و نیز در مقاطع زمانی بلافاصله پس از مداخله (پیگیری اول)، 1 هفته، 2 هفته و 4 هفته پس از زمان پیگیری اول مورد ارزیابی قرار گرفت. بیماران پس از تصادفی سازی در گروه درمان با اولتراسوند پالسی با مختصات 3 مگاهرتز، 2 وات/سانتی متر مربع و نسبت روشن به خاموش 20 درصد به مدت هر جلسه 8 دقیقه و به تعداد 10 جلسه یک روز درمیان به عنوان گروه شاهد یا گروه درمان با ماساژ عرضی عمقی به شیوه سیریاکس (Cyriax) هرجلسه به مدت 7 دقیقه و به تعداد 5 جلسه یک روز درمیان به عنوان گروه مداخله توزیع شدند. برای آزمون اختلاف میان میانگین‌های 5 آزمون برانگیزاننده درد در مقاطع زمانی اندازه گیری شده در دو گروه اولتراسوند تراپی و گروه ماساژ عرضی عمقی از آزمون آنالیز واریانس داده‌های تکراری استفاده شد. 05/0> p-value از نظر آماری معنی دار تلقی شد.

  یافته‌ها: میانگین درد در 4 بازه ی زمانی اندازه گیری شده، در دو گروه اولتراسوند تراپی و ماساژ عمقی، برای هر 5 آزمون برانگیزاننده درد و حداکثر قدرت مشت کردن در محدوده بدون درد، از نظر آماری معنی دار می باشد (01/0= p-value برای همه آزمون) و با گذر زمان اختلاف بین میانگین درد در دو گروه، در تمامی آزمون ها به جز آزمون اکستانسیون انگشت وسط (175/0 p-value for time= ) به صورت معنی داری افزایش می یابد (01/0 < p-value برای همه آزمون ها).

  نتیجه گیری: در پیگیری کوتاه مدت 4 هفته پس از درمان ماساژ عرضی عمقی در کاهش درد و افزایش قدرت مشت کردن در محدوده بدون درد موثرتر از اولتراسوند تراپی است.

متن کامل [PDF 381 kb]   (3021 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: پزشکی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علوم پزشکی رازی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Razi Journal of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb