مجله علوم پزشکی رازی

هدف از این مطالعه ارزیابی نقش نمونه‌گیری، کشت و تست حساسیت آنتی‌بیوتیکی در درمان زخمهای عفونی قرنیه است. این مطالعه به صورت آینده‌نگر روی 100 بیمار مبتلا به زخم قرنیه که به درمانگاه چشم بیمارستان حضرت رسول اکرم(ص) مراجعه کرده بودند انجام شد. پس از معاینات معمول با اسلیت لامپ و تعیین میزان ضایعه اپی‌تلیوم، انفیلتراسیون و ادم قرنیه، میزان واکنش اتاق قدامی و هیپوپیون از زخم قرنیه بیماران نمونه‌گیری انجام شد و نمونه برای رنگ‌آمیزی و کشت آماده گردید. سپس قطره سفازولین و جنتامایسین تغلیظ شده برای بیمار تجویز شد. در این بررسی 50 بیمار (50 % ) تنها با دریافت دارو بطور قابل قبولی بهبود یافتند که از این تعداد فقط 4 بیمار (4 % ) نیاز به تعویض دارو براساس یافته‌های آزمایشگاهی حاصل از کشت و تست حساسیت آنتی‌بیوتیکی پیدا کردند. 43 بیمار (43 % ) با وجود دریافت داروهای تجویز شده یا تغییر آنها براساس یافته‌های آزمایشگاهی، به علت عدم بهبودی قابل قبول یا پیشرفت ضایعه، نیاز به جراحی قرنیه پیدا کردند (36 مورد فلپ ملتحمه و 7 مورد پیوند قرنیه). در7 بیمار (7 % ) به علت سوراخ بودن قرنیه در بدو مراجعه و دید NLP ، گلوب تخلیه شد. با توجه به نتایج فوق می‌توان گفت که اغلب زخمهای باکتریال قرنیه با تجویز بموقع آنتی‌بیوتیکهای وسیع الطیف بهبودی می‌یابند و انجام کشت و تست حساسیت آنتی‌بیوتیکی لااقل در مراکزی که دسترسی به آزمایشگاه و متخصص تشخیص آزمایشگاهی آسان نیست، چندان ضروری به نظر نمی‌رسد. تهیه کشت و تست حساسیت آنتی‌بیوتیکی را می‌توان برای بیمارانی در نظر گرفت که زخم شدید و پیشرفته قرنیه دارند یا عامل غیر باکتریایی برای زخم قرنیه آنها مطرح است یا تغییر نوع درمان مد نظر می‌باشد.