جلد 20، شماره 114 - ( 9-1392 )                   جلد 20 شماره 114 صفحات 87-78 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Kiasalari Z, yaghoutpoor E, Khalili M, Vahidi S. The combination effect of methadone and haloperidol on the acquisition and expression of morphine tolerance and dependence in male mice. RJMS 2013; 20 (114) :78-87
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-2817-fa.html
کیاسالاری زهرا، یاقوت پور عصمت، خلیلی محسن، وحیدی سمیرا. بررسی اثر ترکیبی داروهای متادون و هالوپریدول بر اکتساب و بیان تحمل و وابستگی به مورفین در موش‌های سوری نر. مجله علوم پزشکی رازی. 1392; 20 (114) :78-87

URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-2817-fa.html


دانشگاه شاهد، تهران
چکیده:   (6478 مشاهده)
 

زمینه و هدف: امروزه از اپیوئیدها برای کنترل و تسکین دردهای حاد و مزمن استفاده می­شود. اما بروز دو پدیده تحمل و وابستگی از مهمترین معضلات مصرف این مواد می­باشد. به همین دلیل در این تحقیق به بررسی اثر ترکیبی متادون و هالوپریدول بر اکتساب و بیان تحمل و وابستگی به مورفین در موش­های سوری نر پرداخته شده است.

 

روش کار: در این پژوهش که یک مطالعه تجربی است 98 سر موش سوری نر از نژاد NMRI انتخاب و در 2 گروه اکتساب و بیان قرار گرفتند. هر گروه به 7 زیر گروه شامل: کنترل، سالین (sham)، متادون، هالوپریدول، متادون + هالوپریدول، نسبت 2 به 1 متادون+هالوپریدول و نسبت 1 به 2 متادون + هالوپریدول تقسیم شد. همه موش­ها با دریافت دوزهای افزایشی مورفین به مدت 7 روز معتاد شدند. تمامی داروها در گروه اکتساب 30 دقیقه قبل از تزریق مورفین در مدت 7 روز و در گروه بیان 60 دقیقه قبل از تزریق مورفین در روز هشتم (روز تست) تزریق می­شدند. برای بررسی تحمل در روز تست، 30 دقیقه قبل و بعد از تزریق مورفین آزمون درد با آب داغ انجام می­شد. جهت بررسی وابستگی با تزریق نالوکسان، موش­ها به­ مدت 30 دقیقه مشاهده رفتاری می‌شدند. سپس داده­ها با استفاده از روش آنالیز واریانس یک طرفه به کمک نرم افزار sigma stat تحلیل شدند.

 

یافته‌ها: تزریق مزمن مورفین موجب القای تحمل و وابستگی در موش­ها گردید. درصد حداکثر اثر ممکن (Maximal Possible Effect- MPE) به عنوان شاخص تحمل در 2 گروه اکتساب و بیان در ترکیب دارویی متادون 1 + هالوپریدول 2 نسبت به مورفین افزایش معنی داری پیدا کرد. همچنین در بررسی وابستگی، کاهش بارز رفتارهای سندرم ترک در گروه­های درمان ترکیبی مشاهده شد.

 

نتیجهگیری: به طور کلی نتایج این تحقیق نشان می­دهد که احتمالاً ترکیب دارویی متادون و هالوپریدول، خصوصا با نسبت 1 به 2 در کاهش تحمل و وابستگی به مورفین از اثربخشی تک تک داروها موثرتر می­باشد.

 
واژه‌های کلیدی: تحمل، وابستگی، مورفین، متادون، هالوپریدول
متن کامل [PDF 389 kb]   (4025 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: فیزیولوژی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علوم پزشکی رازی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Razi Journal of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb