جلد 9، شماره 29 - ( 9-1381 )                   جلد 9 شماره 29 صفحات 237-231 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Zeinalynejad H, Ramezani A, Baghaei Vaji M, Zahedi M, Shadkam M. COMPARISON OF INTRAPERITONEAL INJECTION AMONG BETAMETHAZONE-LA, DEXAMETHAZONE AND BETHAMETHAZONE PHOSPHATE FOR PREVENTION OF INTRAABDOMINAL ADHESION FORMATION AFTER PELVIC AND ABDOMINAL OPERATION IN RAT. RJMS 2002; 9 (29) :231-237
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-279-fa.html
زینلی‌نژاد حمید، رمضانی آرش، بقایی‌وجی مسعود، زاهدی محمدجواد، شادکام مهدیه. مقایسه اثرات تزریق داخل صفاقی بتامتازون طویل‌الاثر دگزامتازون و بتامتازون فسفات در جلوگیری از چسبندگیهای داخل شکمی پس از اعمال جراحی شکم و لگن در رت . مجله علوم پزشکی رازی. 1381; 9 (29) :231-237

URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-279-fa.html


چکیده:   (54363 مشاهده)

چسبندگی و تشکیل باندهای چسبنده یکی از عوارض مهم پس از اعمال جراحی شکم و لگن می‌باشد که جراحان با آن درگیرند. شایعترین علت انسداد روده‌ای را در دنیای غرب چسبندگی تشکل می‌دهد بطوری که علت قریب به 3/1 تمام موارد انسدادهای روده‌ای چسبندگی می‌باشد. همچنین علت اصلی بیش از 10 % موارد ناباروری در زنان، تشکیل همین چسبندگیها است. روشهای زیادی علیه تشکیل چسبندگیها پس از اعمال جراحی شکم و لگن تحت بررسی می‌باشد که قسمت عمده آنها بر روی داروهای ضدالتهابی متمرکز است. در این مطالعه نیز اثر داروهای گلوکوکورتیکوئید در تزریق داخل صفاقی برای کاهش تشکیل چسبندگیهای داخل صفاقی مورد بررسی قرار گرفت. چهل موش ( rat ) ماده در 4 گروه 10 تایی بصورت تصادفی تقسیم شدند. پس از بیهوشی (با استفاده از mg 50 کتامین بصورت تزریق داخل صفاقی) برشی طولی 2 سانتی‌متری در خط وسط ایجاد شد. شاخ رحم نمایان شد و پس از ایجاد خراش بین دو شاخ رحم mg 10 پودر تالک روی محل خراش ریخته شد. موشها به 4 گروه ( D,C,B,A ) تقسیم شدند. سپس در گروه A ، cc 1 نرمال سالین قابل تزریق بعنوان دارونما، در گروه B ، mg/kg /1 آمپول بتامتازون فسفات، در گروه C ، mg/kg /1 آمپول دگزامتازون و در گروه D ، mg/kg /1 آمپول بتامتازون طویل‌الاثر تزریق شد. سپس شکم موشها دوخته شد و 4 هفته بعد جهت بررسی چسبندگیها لاپاراتومی تجسسی (در کنار خط برش قبلی) انجام شد. چسبندگیها بروش Modified Swolin ارزیابی گردید. داده‌ها مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. در مقایسه چهار گروه اختلاف معنی‌داری در کاهش میزان چسبندگی‌ها وجود داشت(04/0= P ). در مقایسه بین گروههای دارویی با گروه کنترل، عمده تفاوت مربوط به بتامتازون LA بود بطوری که تفاوت معنی‌داری را در کاهش درجه چسبندگی نشان داد(007/0= P ). تفاوت معنی‌داری در تعداد نقاط چسبنده، ضخامت چسبندگی و قدرت چسبندگی بین گروه بتامتازون LA و گروه کنترل مشاهده شد. در نتیجه بر خلاف مطالعات قبلی که موثربودن بتامتازون ساده و دگزامتازون بصورت دوزهای متعدد خوراکی یا تزریق عضلانی را نیز گزارش کرده بودند، در این مطالعه فقط اثر بتامتازون طولانی اثر در تزریق داخل صفاقی اثبات گردید.

متن کامل [PDF 212 kb]   (9970 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: جراحی عمومی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علوم پزشکی رازی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Razi Journal of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb