چکیده: (15951 مشاهده)
در لوسمی حاد تمایز سلولهای بدخیم متوقف شده و این سلولها فقط تکثیر مییابند. در سالهای اخیر غیر از شیمی درمانی ترکیبی، از عوامل تمایز دهنده، سیتوکینها و داروهای سیتوتوکسیک در درمان لوسمی حاد به خصوص لوسمی حاد پرومیلوسیتی استفاده شده است. این مطالعه جهت ارزیابی تکثیر، میزان سمیت و تمایز مشتقات آلکالوییدی گیاه اسپند یعنی هارمین و هارمالین روی سلولهای لوسمیک 60HL به صورت تنها یا در ترکیب با ATRA، G-CSF انجام شد. یافتهها نشان داد که هارمین و هارمالین موجب کاهش و توقف وابسته به مقدار(دوز) و زمان رشد سلولی میشوند. کاهش در تکثیر سلولها در مقدار مطلوب ناشی از خاصیت سیتواستاتیک دارو میباشد. غلظت مطلوب هارمین برای اثرات ضدتکثیری 4/0، 8/0 و 6/1 میکروگرم در میلیلیتر و برای هارمالین 6 و 10 میکروگرم در میلیلیتر بود اما در غلظتهای بیش از 4/6 میکروگرم در میلیلیتر برای هارمین و 10 میکروگرم در میلیلیتر برای هارمالین، هر دو ماده سیتوتوکسیک بودند. ترکیب ATRA و G-CSF با هر یک از غلظتهای مطلوب این دو ماده از تکثیر کمتری نسبت به ATRA و G-CSF به صورت همراه با هم برخوردار بود. سلولها در غلظت مطلوب درجاتی از تمایز میلوییدی را از نظر مورفولوژی و (Nitroblue tetrazolium)NBT نشان دادند. این تمایز نسبت به ATRA، G-CSF به صورت همراه با هم کمتر بود و به طور عمده در رابطه با هارمالین با غلظت 10 میکروگرم در میلیلیتر مشاهده شد. آنالیز فلورسانت با به کارگیری شاخصهای 14CD و b11CD افزایش آنها را به خصوص در 14CD نشان داد. ترکیب ATRA و G-CSF با هر یک از مواد ذکر شده تاثیری روی تغییرات تمایز نداشت. براساس نتایج به دست آمده هر یک از آلکالوییدهای گیاهی نام برده شده در مقدار مطلوب و غیرتوکسیک موجب کاهش تکثیر و به خصوص تمایز در هارمالین همراه بود. به طور کلی بررسی این مواد پنجرهای جدید را جهت درمان آنتیلوسمیک باز کرده است که نیاز به تحقیقات بیشتری دارد
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
خونشناسی