همگام با افزایش مداوم جمعیت جهان و به تبع آن، روند رو به رشد نیاز برای تامین غذا و انرژی، دستیابی به شیوه های نوین استفاده از منابع بالقوه طبیعت، هدف عمده بسیاری از محققین علوم زیستی و بالاخص بیوتکنولوژیستها می باشد، سلولز، بعنوان فراوانترین ماده آلی موجود در طبیعت، در چند دهه اخیر توجه گروه کثیری از پژوهشگران را در راستای حل مشکل فوق به خود معطوف نموده است، ساختمان شیمیایی سلولز متشکل از منومردهای د – گلوکز می باشد که با پیوندهای گلیکوزیدی بتا – 1 و 4 به یکدیگر متصل شده اند، نوع این پیوندها و علاوه  بر آن آرایش ساختمانی ویژه سلولز موجب شده است که آنزیم های گوارشی انسان قادر به اثر هیدرولیتیک بر روی آنها نباشند. لیکن تولید یک سیستم آنزیمی موسوم به (سلولاز) توسط بیوکاتالیستهای مهم طبیعت یعنی  میکروارگانیسم ها، راه کاربرد این پلی ساکارید حیاطی را هموارتر نموده است. جداسازی سه جزء مهم این سیستم آنزیمی یعنی( اگزوگلوتاز) (اندوگلوکاتاز) و( گلوکوزیتاز) و به همراه یافته های جالب توجه در زمینه مکانیسم عمل کلینیتیک آنزیمی تا تنظیم و شرایط مطلوب تولید آنزیم توسط میکروارگانیسم را می توان از موقیتهای شایان ذکر یوتکنولوژیستها در سالهای اخیر بشمار آورد. علاوه بر این، بهره گیری از شیوه های برتر مهندسی ژنتیک در زمینه های و نیز ایجاد موتاسیون در ژنهای کد کننده این آنزیم ها در باکتریها و قارچ های مولد آنها، افق های gene cloning  روشنی را فراسوی آینده این خط تحقیقاتی قرار داده است.  مقاله حاضر به بحث و بررسی پیرامون یک کار پژوهشی در زمینه ارزیابی میزان فعالیت هیدرولیز سلولز توسط 18 و و همچنین مطالعه بر DNSA عدد از میکرواوارگانیسم های سلولولیتیک جدا شده از میکروفلور ایران به روش آنالیز روی شناسایی محصولات هیدرولیز سلولز تجارتی توسط این میکروارگانیسم ها در مقایسه با میکروارگانیسم شاهد می پردازد. Trichoderma reesie 383.78