زمینه و هدف: رینیت آلرژیک (Allergic Rhinitis)�به عنوان شایع‌ترین بیماری آلرژیک، روند رو به تزایدی در جهان داشته و کیفیت زندگی بیماران را به طور قابل توجهی مختل می­کند. آلرژن‌های استنشاقی (ائروآلرژن ها) علت اصلی رینیت آلرژیک هستند و در این میان گرده گیاهان آلرژن‌های مهم ایجاد‌کننده رینیت آلرژیک هستند. نقش هر یک از این گیاهان در ایجاد رینیت آلرژیک در ایران هنوز به خوبی مورد مطالعه قرار نگرفته است. از این­رو مطالعه حاضر با هدف تعیین شیوع حساسیت به گیاهان پاییزه در بیماران مبتلا به رینیت آلرژیک به انجام رسید.

روش کار: در این مطالعه­ی مقطعی (Cross-sectional) و گذشته­نگر، پرونده بالینی 245 بیمار مبتلا به رینیت آلرژیک مراجعه‌کننده به درمانگاه ایمونولوژی–آلرژی بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص) شهر تهران در طی سال­های 85-1384 مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات لازم جهت تکمیل چک لیست رینیت آلرژیک، مشتمل بر علائم و نشانه‌های بیماری، عوامل تشدید‌کننده علائم، آزمایش‌های پاراکلینیک (سطح Ig E توتال سرمی و ائوزینوفیلی در اسمیر بینی) و نتایج تست پوستی پریک برای گیاهان پاییزه از پرونده بالینی بیماران استخراج گردید. درنهایت داده­ها توسط نرم­افزار آماری SPSS V.14 مورد آنالیز قرار گرفت و از آزمون­های Chi² و Mann-Whitney U در آنالیز داده­ها استفاده شد..�

یافته­ها: از 245 بیمار مبتلا به رینیت آلرژیک، 238 نفر (1/97%) حداقل به یکی از آلرژن‌های استنشاقی شایع حساسیت داشتند و شیوع حساسیت به گرده گیاهان پاییزه (علف‌های هرز و بوته ها) در 214 نفر (3/87 %) گزارش شد. در میان گیاهان پاییزه، آلرژی به گیاه Lambs Quarter بیشترین فراوانی را داشت (7/74%). همچنین 9/35% بیماران ائوزینوفیلی در اسمیر بینی داشتند و میانگین Ig E توتال سرمی 06/219 واحد بین المللی در میلی‌لیتر(IU/ml) بود. تفاوت معنی‌دار آماری بین دو جنس در آلرژی به گیاهان پاییزه دیده نشد، ولی بزرگسالان به طور معنی‌داری حساسیت بیشتری به این گیاهان داشتند (6/89% در برابر 5/73%، 009/0 p=).