زمینه و هدف: وقوع تغییرات ایسکمیک در سطح قدامی و بلوک دهلیزی- بطنی پیش آگهی سکته حاد تحتانی را بدتر می‌کند. میزان مورتالیتی با وقوع بلوک دهلیزی- بطنی (AV Block) در سکته حاد تحتانی، افزایش می‌یابد.

هدف از این مطالعه، پیشگوئی و تشخیص بیماران در معرض خطر وقوع بلوک دهلیزی- بطنی با سکته حاد تحتانی با استفاده از مشخصه‌های کلینیکی و الکتروکاردیوگرام می‌باشد.

روش بررسی: این مطالعه مقطعی به صورت گذشته‌نگر با بررسی پرونده 500 بیمار بستری با تشخیص سکته حاد تحتانی در فاصله سال‌های 86-1385 در بیمارستان بوعلی اردبیل انجام شد 1960 بیمار به علت نداشتن ST بالا در لیدهای تحتانی و یا نداشتن یافته‌های کافی از مطالعه خارج شدند. در دیگر بیماران وجود بلوک دهلیزی- بطنی و وجود ریسک فاکتورهای فشار خون، دیابت، سیگار، ترومبولیتیک تراپی (درمان ضد انعقادی)، جنسیت، پاترن الکتروکاردیوگرام (J point / R Wave < 50%) به عنوان پاترن 1 (I) و (J point/ R wave ³ 50%) به عنوان پاترن 2 (II) در لیدهای تحتانی avf، III، II و ایسکمی در لیدهای قدامی به عنوان متغیر در نظر گرفته شدند.

آزمون آماری به کار رفته Chi- square و مقدار احتمال برای معنی‌دار بودن، کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد.

یافته‌ها: از 304 بیمار مورد بررسی، 75 بیمار (7/24%) دچار بلوک دهلیزی- بطنی شدند و 299 بیمار (3/75%) بدون بلوک دهلیزی- بطنی بودند.

17 بیمار از 148 بیمار واجد پاترن 1، دچار بلوک دهلیزی- بطنی شدند (5/11%). درحالیکه 58 بیمار از 156 بیمار دارای پاترن 2، دچار بلوک دهلیزی- بطنی شدند (2/37%) (0001/0 P=).

50 بیمار از 163 بیمار دارای تغییرات ایسکمی، دچار بلوک دهلیزی- بطنی شدند (7/30%). درحالیکه 25 بیمار از 141 بیمار بدون تغییرات ایسمکی، دچار بلوک دهلیزی- بطنی شدند (7/17%) (011/0 P=).

درنتیجه وقوع بلوک دهلیزی- بطنی با پاترن 2 الکتروکاردیوگرام و ایسکمی قدامی ارتباط معنی‌دار داشت. ولی وقوع بلوک دهلیزی- بطنی با حضور فشار خون، دیابت، سیگار، ترومبولتیک‌تراپی و جنسیت تفاوت آماری معنی‌داری نداشت.

نتیجه‌گیری: در این بررسی به این نتیجه رسیده شد که وقوع بلوک دهلیزی- بطنی با پاترن 2
(J point/R wave³50%) لیدهای تحتانی الکتروکاردیوگرام در بدو مراجعه و ایسکمی قدامی ارتباط معنی‌دار دارد. در نتیجه مراقبت گسترده و مونیتورینگ در این بیماران الزامی است.