AU - Ranjbar,, M. AU - Mohammad Alizadeh,, A.H. AU - Jafari,, M. AU - Fathali,, L. AU - Yadollahzadeh,, M. AU - Karimi,, B. AU - Fazlian,, M. AU - Mani Kashani,, Kh. TI - Assessment of the Factors Related to the Severity of Hepatic Fibrosis in Patients with Chronic Hepatitis B&C PT - JOURNAL ARTICLE TA - RJMS JN - RJMS VO - 15 VI - 0 IP - 0 4099 - http://rjms.iums.ac.ir/article-1-1009-fa.html 4100 - http://rjms.iums.ac.ir/article-1-1009-fa.pdf SO - RJMS 0 AB  -   زمینه و هدف: هپاتیت ویروسی از زمان پیدایش انسان وجود داشته است. شیوع تخمینی هپاتیت در حدود 5-3% می‌باشد . در بیماران مبتلا به هپاتیت مزمن C با فیبروز کبدی متوسط تا شدید، درمان ضدویروسی شدیدا توصیه شده است. درصورتی که در افراد بدون فیبروز و یا با درجه کم فیبروز کبدی، اغلب اوقات پیگیری بیمار بدون درمان ضد ویروسی توصیه می شود. در این مطالعه سعی شده است تا عوامل آزمایشگاهی مرتبط با شدت فیبروز کبدی در بیماران مبتلا به هپاتیت‌های مزمن B یا C مورد بررسی قرار گیرد تا نتایج آن جهت ارتقا روشهای بررسی، پیگیری و کنترل بیماران مبتلا به بیماری‌های هپاتیت‌های مزمن B یا C از جمله انتخاب بیماران برای بیوپسی و یا مداخلات درمانی احتمالی، مورد استفاده قرار گیرند.   روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، کلیه بیماران(109 بیمار) مبتلا به هپاتیت‌های مزمن B و یا C مراجعه کننده به کلینیک هپاتیت شهر همدان در طی سالهای 84-1379 که تحت هیچ‌گونه درمان ضد هپاتیت قرار نگرفته بودند، مورد بررسی قرار گرفته اند. بیماران مبتلا به عفونت همزمان دو یا چند نوع هپاتیت با هم و نیز مبتلا به نقص و یا ضعف سیستم ایمنی و یا سایر بیماری‌های مزمن و صعب العلاج، به مطالعه وارد نشدند و یا در طی بررسی از مطالعه خارج شدند. اطلاعات با استفاده از آزمون‌های آماری independent T-test ، Correlation و univariant model آنالیز شد.   یافته‌ها: میانگین سنی بیمارن مورد بررسی برابر 70/36 سال با 23/12 SD= بود. میانگین طول مدت ابتلا به هپاتیت مزمن آنها برابر 77/3 سال با 62/1 SD= بود. شایع‌ترین شدت فیبروز، Stage I در 59 بیمار (1/54%) و بعد Stage II در 24 بیمار (22%) (میانگین شدت فیبروز کبدی برابر 51/1 با 16/1 SD= ) بود. بین شدت فیبروز کبدی تنها با سه متغیر سن زمان ابتلا، طول مدت عفونت و تعداد پلاکت‌های خون محیطی ارتباط آماری معنی‌دار وجود داشت که به ترتیب r و Pv آنها برابر «203/0 و 034/0»، «259/0- و 006/0» و «24/0- و 012/0» بود. بین سایر متغیرهای مورد بررسی با شدت فیبروز کبدی ارتباط آماری معنی‌دار بدست نیامد.   نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های این مطالعه و گزارشات سایر مقالات، به نظر می‌رسد متغیرهای سن ابتلا، طول مدت عفونت و تعداد پلاکت‌های خون محیطی به عنوان عوامل بسیار مهم و با ارتباط قوی با شدت فیبروز کبدی باشند و بتوان از آنها در ایجاد یک مدل پیشگویی کننده فیبروز کبدی در مطالعات دیگر استفاده کرد. CP - IRAN IN - LG - eng PB - RJMS PG - 81 PT - Research YR - 2008