جلد 15 - بهار                   جلد 15 - بهار صفحات 143-137 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Alishiri, G, Amini, M, Ahmadzad Asl, M, Ghorbani G, Jafari, A, Salimzadeh, A. Assessment of the Prevalence of Anti H-Pylori Antibody in Patients with Osteoarthritis and Healthy Persons referred to Baqiyatollah Hospital, Tehran 2006. RJMS 2008; 15 :137-143
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-906-fa.html
علیشیری غلامحسین، امینی محسن، احمدزاد اصل مسعود، قربانی غلامعلی، جعفری امیرمسعود، سلیم‌زاده احمد. بررسی شیوع آنتی‌بادی هلیکوباکتر پیلوری در بیماران استئوآرتریت و افراد سالم مراجعه کننده به بیمارستان بقیه‌ا...(عج) تهران در سال 1385 . مجله علوم پزشکی رازی. 1387; 15 () :137-143

URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-906-fa.html


چکیده:   (9157 مشاهده)

    زمینه و هدف: استئوآرتریت، شایعترین اختلال مفصلی است که در انسان دیده می‌شود و بار اقتصادی سنگینی را بر سیستم‌های سلامت در سراسر دنیا تحمیل می‌کند. این مسئله، ارزیابی‌های بیشتری را برای روشن ساختن فاکتورهای مؤثر بر میزان بروز، شدت و تظاهرات کلینیکی آنرا ایجاب می‌کند. هدف از این مطالعه مقایسه شیوع آنتی‌بادی‌های ضد هلیکوباکترپیلوری در میان مبتلایان به استئوآرتریت و جمعیت سالم می‌باشد. روش بررسی: در یک مطالعه مشاهده‌ای ـ تحلیلی ـ مقطعی، برای پیدا کردن ایمونوگلوبولین G، ایمونوگلوبولین A و آنتی‌بادی‌های ضد پروتئین A وابسته به سیتوتوکسین(Anti-cag A) اختصاصی هلیکوباکترپیلوری، در 90 بیمار مبتلا به استئوآرتریت ارجاع داده شده به درمانگاه روماتولوژی بقیه‌ا...(عج) و 95 فرد سالم گروه کنترل، از روش الایزا استفاده شد. برای آنالیز داده‌ها از Independent sample T-test استفاده شد. یافته‌ها: میانگین سنی بیماران مبتلا به استئوآرتریت(شامل 84 زن و 6 مرد) 64/0±53 سال و برای 78 زن و 17 مرد گروه کنترل سالم 12/1±67/39 سال بود. میانگین سطح سرمی IgA، Vu75/3±3/40 و Vu05/2±26/27 به ترتیب برای گروه استئوآرتریت و گروه کنترل بود که این عدم تقارن از نظر آماری معنی‌دار بود(003/0=P). سطح سرمی IgG در بیماران استئوآرتریت در مقایسه با گروه کنترل سالم، تفاوت معنی‌داری نداشت(128/0=P). همچنین، سطح سرمی Anti-cag A در گروه استئوآرتریت و گروه کنترل نیز اختلاف معنی‌داری نداشت(05/0P>). نتیجه‌گیری: سطح سرمی ایمونوگلوبولین A اختصاصی هلیکوباکترپیلوری، در بیماران استئوآرتریت نسبت به افراد سالم به طور معنی‌داری بالاتر بود(003/0=P). این یافته در مورد آنتی‌بادی‌های IgG و Anti-cag A صادق نبود. مشخص نمودن ارتباط ابتلا به هلیکوباکتر پیلوری و استئوآرتریت نیاز به مطالعات بیشتری دارد.

متن کامل [PDF 195 kb]   (3071 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: روماتولوژی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علوم پزشکی رازی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Razi Journal of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb