مجله علوم پزشکی رازی

    زمینه و هدف: وقوع مننژیت باکتریال بعد از جراحی مغز، نادر اما خطرناک است. هدف این مطالعه تعیین فراوانی مننژیت به دنبال کرانیوتومی، مشخص نمودن عوامل میکروبی و تجزیه و تحلیل عوامل خطر بوده است. روش بررسی: این مطالعه از سال 1378 الی 1383 در بیمارستان فیروزگر انجام شد. نوع مطالعه، توصیفی ـ مقطعی بوده است. کلیه بیمارانــی کــه از ســال 1378 الی 1383 در بیمارستان فیروزگر مورد عمل جراحی مغز قرار گرفتند، وارد مطالعه شدند و نمونه‌گیری به روش آسان در دسترس(convenience) صورت گرفت. اطلاعات توسط نرم‌افزار (version 11.5)SPSS مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته‌ها: از 233 بیمار تحت عمل کرانیوتومی، 11 نفر(7/4%) دچار مننژیت شدند و در 4 بیمار، کشت CSF (Cerebrospinal fluid) مثبــت بــوده اســت و همگــی آنها باسیل‌هــای گــرم منفــی بودند(3 مورد کلبسیلا و یک مورد E.coli). چندیــن عامل خطر شامــل EVD(Extra-ventricular device)، نشـــت مایــع مغزی ـ نخاعی و شنت V-P(Ventriculo-peritoneal) و V-A(Ventriculo-arterial) مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند و فقط ارتباط معنی‌داری بین مننژیت بعد از کرانیوتومی و تکرار عمل بدست آمد(05/0P<). نتیجه‌گیری: عفونت‌های بیمارستانی شامل مننژیت بعد از اعمال جراحی مغز، مسأله‌ای بسیار جدی می‌باشند و بنابراین تمامی کارکنان بهداشتی باید در مورد چگونگی پیشگیری از عفونت، آموزش دیده باشد(شامل شستن دستها، گندزدایی، سترون‌سازی وسایل و استفاده منطقی از آنتی‌بیوتیک‌ها).