جلد 27، شماره 12 - ( 12-1399 )
جلد 27 شماره 12 صفحات 51-42 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: IR.SSRC.REC.1398.121
Ethics code: IR.SSRC.REC.1398.121
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mohammad yari S, Izadi M R. Effect of 16 Weeks Progressive Exercise Training on Expression of Pain Predicting Genes in Lower Limb Military Students of Imam Ali Officers' Academy. RJMS 2021; 27 (12) :42-51
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-6158-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-6158-fa.html
محمدیاری سجاد، ایزدی محمدرضا. اثر 16 هفته تمرینهای ورزشی پیشرونده بر بیان ژنهای پیش بینی کننده بروز درد در اندام پائینی دانشجویان دانشگاه افسری امام علی(ع). مجله علوم پزشکی رازی. 1399; 27 (12) :42-51
دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران ، m-izadi@phdstu.scu.ac.ir
چکیده: (2252 مشاهده)
زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر 16 هفته تمرینهای ورزشی پیشرونده بر بیان ژنهای پیش‌بینی کننده ایجاد درد در اندام تحتانی دانشجویان دانشگاه افسری امام علی(ع) بود.
روش کار: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی است. تعداد 100 دانشجوی سال اول دانشگاه افسری امام علی (ع) به شکل تصادفی به سه گروه کنترل )37(n=، گروه تمرین پیشرونده(33=n) و گروه تمرین پیشرونده+booster session (جلسههای تمرینی با شدت دو برابر) (30=n) تقسیم شدند. برای بررسی بیان ژنهای SMAD3 ، GDF5 و ASPN از تکنیک Real-time PCR استفاده شد. داده‌ها با بکارگیری از آنالیز واریانس یک‌طرفه (One-way ANOVA) و آزمون تعقیبی Tukey با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 22 در سطح معنا داری 05/0P≤ تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد بیان ژن ASPN در گروه تمرین +booster session در مقایسه با گروه تمرین و نسبت به گروه کنترل به ترتیب تفاوت معناداری وجود داشت (05/0P≤). بیان ژن SMAD3 در گروه تمرین +booster session در مقایسه با گروه تمرین تفاوت معناداری وجود داشت (05/0P≤) و در قیاس با گروه کنترل تفاوت معناداری وجود نداشت)05/0P≥). بیان ژنGDF5 گروه تمرین +booster session در مقایسه با گروه تمرین(02/0P≤) و نسبت به گروه کنترل تفاوت معناداری وجود داشت (05/0P≤).
نتیجه‌گیری: به نظر می رسد تمرین های پیش رونده می تواند بیان ژنی پلی‌مورفیسم‌های مرتبط با بروز درد در مفصل زانو را تعدیل کند. در نتیجه بهتر است از ترکیب تمرینهای پیشرونده با جلسههای booster session استفاده شود.
روش کار: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی است. تعداد 100 دانشجوی سال اول دانشگاه افسری امام علی (ع) به شکل تصادفی به سه گروه کنترل )37(n=، گروه تمرین پیشرونده(33=n) و گروه تمرین پیشرونده+booster session (جلسههای تمرینی با شدت دو برابر) (30=n) تقسیم شدند. برای بررسی بیان ژنهای SMAD3 ، GDF5 و ASPN از تکنیک Real-time PCR استفاده شد. داده‌ها با بکارگیری از آنالیز واریانس یک‌طرفه (One-way ANOVA) و آزمون تعقیبی Tukey با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 22 در سطح معنا داری 05/0P≤ تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد بیان ژن ASPN در گروه تمرین +booster session در مقایسه با گروه تمرین و نسبت به گروه کنترل به ترتیب تفاوت معناداری وجود داشت (05/0P≤). بیان ژن SMAD3 در گروه تمرین +booster session در مقایسه با گروه تمرین تفاوت معناداری وجود داشت (05/0P≤) و در قیاس با گروه کنترل تفاوت معناداری وجود نداشت)05/0P≥). بیان ژنGDF5 گروه تمرین +booster session در مقایسه با گروه تمرین(02/0P≤) و نسبت به گروه کنترل تفاوت معناداری وجود داشت (05/0P≤).
نتیجه‌گیری: به نظر می رسد تمرین های پیش رونده می تواند بیان ژنی پلی‌مورفیسم‌های مرتبط با بروز درد در مفصل زانو را تعدیل کند. در نتیجه بهتر است از ترکیب تمرینهای پیشرونده با جلسههای booster session استفاده شود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزش
ارسال پیام به نویسنده مسئول
