جلد 26، شماره 12 - ( 12-1398 )
جلد 26 شماره 12 صفحات 137-128 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Omidi Ghanbari R, Soori R, Hemmatfar A. The Effect of High Running on Serum Adropine and Insulin Resistance Index in Adolescent Obese Boys. RJMS 2020; 26 (12) :128-137
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-6072-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-6072-fa.html
امیدی قنبری رضا، سوری رحمان، همت فر احمد. تأثیر دویدن با شدت بالا بر سطح آدروپین سرم و مقاومت به انسولین در پسران نوجوان چاق. مجله علوم پزشکی رازی. 1398; 26 (12) :128-137
، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران ، Soori@ut.ac.ir
چکیده: (2232 مشاهده)
زمینه و هدف: مطالعات نشان داده است که آدروپین با هموستاز متابولیک ارتباط دارد. هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر دویدن با شدت بالا بر سطح آدروپین سرم و مقاومت به انسولین در پسران نوجوان چاق بود.
روش کار: در این تحقیق نیمه تجربی، تعداد 25 پسر نوجوان چاق (سن 71/0±٤٠/13 سال؛ وزن 37/8±05/86 کیلوگرم) در این پژوهش به طور تصادفی و هدفمند انتخاب و در دو گروه دویدن با شدت بالا و کنترل تقسیم شدند. گروه تمرین، فعالیت دویدن با شدت 75-60 درصد حداکثر ضربان قلب، چهار جلسه در هفته به مدت 10 هفته انجام دادند. دادهها با استفاده از آزمون t مستقل و وابسته در سطح معنیداری 05/0P< تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که وزن (001/0P=) و درصد چربی بدن (020/0P=) در گروه دویدن با شدت بالا در پس آزمون نسبت به پیش آزمون و نسبت به گروه کنترل کاهش معناداری داشت. سطوح آدروپین سرم در گروه دویدن با شدت بالا نسبت به پیش آزمون و نسبت به گروه کنترل افزایش معناداری یافت (003/0P=). بین تغییرات آدروپین با تغییرات وزن، درصد چربی بدن و HOMA-IR همبستگی معناداری مشاهده گردید (٠٥/٠P≤).
نتیجه‌گیری: به نظر می رسد دویدن با شدت بالا با اﻓﺰایﺶ ﺳﻄﻮح آدروﭘﯿﻦ ﺳﺮم و در نتیجه ﺑﻬﺒﻮد ﺷﺎﺧﺺﻫﺎی ﻣﺘﺎﺑﻮﻟﯿﮏ در ارﺗﺒﺎط اﺳﺖ.
روش کار: در این تحقیق نیمه تجربی، تعداد 25 پسر نوجوان چاق (سن 71/0±٤٠/13 سال؛ وزن 37/8±05/86 کیلوگرم) در این پژوهش به طور تصادفی و هدفمند انتخاب و در دو گروه دویدن با شدت بالا و کنترل تقسیم شدند. گروه تمرین، فعالیت دویدن با شدت 75-60 درصد حداکثر ضربان قلب، چهار جلسه در هفته به مدت 10 هفته انجام دادند. دادهها با استفاده از آزمون t مستقل و وابسته در سطح معنیداری 05/0P< تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که وزن (001/0P=) و درصد چربی بدن (020/0P=) در گروه دویدن با شدت بالا در پس آزمون نسبت به پیش آزمون و نسبت به گروه کنترل کاهش معناداری داشت. سطوح آدروپین سرم در گروه دویدن با شدت بالا نسبت به پیش آزمون و نسبت به گروه کنترل افزایش معناداری یافت (003/0P=). بین تغییرات آدروپین با تغییرات وزن، درصد چربی بدن و HOMA-IR همبستگی معناداری مشاهده گردید (٠٥/٠P≤).
نتیجه‌گیری: به نظر می رسد دویدن با شدت بالا با اﻓﺰایﺶ ﺳﻄﻮح آدروﭘﯿﻦ ﺳﺮم و در نتیجه ﺑﻬﺒﻮد ﺷﺎﺧﺺﻫﺎی ﻣﺘﺎﺑﻮﻟﯿﮏ در ارﺗﺒﺎط اﺳﺖ.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
فیزیوتراپی ورزشی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
