جلد 27، شماره 4 - ( 4-1399 )                   جلد 27 شماره 4 صفحات 48-37 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Majidi Gharenaz N, Movahedin M, Mazaheri Z. Production of biocompatible testis scaffold for use in tissue engineering. RJMS 2020; 27 (4) :37-48
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-5988-fa.html
مجیدی قره ناز نسرین، موحدین منصوره، مظاهری زهره. تهیه داربست بیضه‌ای زیست سازگار برای استفاده در مهندسی بافت. مجله علوم پزشکی رازی. 1399; 27 (4) :37-48

URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-5988-fa.html


دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران ، movahed.m@modares.ac.ir
چکیده:   (2481 مشاهده)
زمینه و هدف: ایجاد اسپرماتوژنز آزمایشگاهی با استفاده از سلول­های اسپرماتوگونی نیازمند بستر مناسب برای رشد و تکثیر سلول­ها می‌باشد. ماتریکس خارج سلولی بیضه­ای به عنوان یک داربست بیولوژیکی می­تواند برای چسبندگی، تکثیر، مهاجرت و تمایز سلولی عمل کند. هدف مطالعه ما سلول زدایی بافت بیضه به صورت کامل برای تهیه داربست و بررسی چسبندگی سلول‌های اسپرماتوگونی پس از تزریق به درون داربست می‌باشد.
روش­کار: به منظور تهیه داربست، از بیضه‌های موش و غلظت­های مختلف دترجنت­ها استفاده گردید. کارایی فرآیند سلول­زدایی با استفاده از رنگ­آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین و اندازه­گیری محتویات DNA بررسی گردید. برای ارزیابی حفظ اجزاء ماتریکس خارج­ سلولی از رنگ­آمیزی تری­کروم­ماسون، آلشین­بلو و ایمونوهیستوشیمی و کیت استفاده گردید. سپس سلول­های اسپرماتوگونی جدا شده از بیضه نوزاد از طریق مجرای وابران به داربست­ها تزریق شد و سپس به مدت دو هفته بر روی ژل آگارز کشت داده شد. بررسی­های بافت­شناسی درپایان کشت انجام گردید.
یافته‌ها: استفاده از سدیم دودسیل سولفات دودسیل سولفات 5/0 درصد و تریتون 5/0 درصد منجر به حذف کامل سلول­ها از بافت گردید. رنگ­آمیزی اختصاصی و ایمونوهیستوشیمی حفظ کلاژن، فیبرونکین و لامینین و گلیکوزآمینوگلیکان­ها در داربست بیضه­ای را تایید کرد. تست MTT نشان داد که داربست­ها زیست­سازگار بوده و تاثیر منفی بر بقای سلول­های فیبروبلاست جنین موشی ندارند. نتایج ارزیابی بافت­شناسی نشان داد که که سلول­ها در داربست بیضه­ای نشست کرده­اند. 
نتیجه‌گیری: روش سلول­زدایی ما، پروتئین­های مهم ماتریکس خارج سلولی را در داربست­­های بیضه­ای حفظ نمود. داربست­ها، زیست­سازگار بوده و تاثیر منفی بر بقای سلول­های فیبروبلاست جنین موشی و اسپرماتوگونی نداشتند.
متن کامل [PDF 556 kb]   (826 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: علوم تشریحی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علوم پزشکی رازی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Razi Journal of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb