جلد 26، شماره 9 - ( 9-1398 )                   جلد 26 شماره 9 صفحات 141-130 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران ، borjali@atu.ac.ir
چکیده:   (4002 مشاهده)
زمینه و هدف: بر اساس یافته‌های مطالعات همه‌گیرشناسی 85-60% زنان یائسه از علائم وازوموتور یائسگی از جمله گرگرفتگی، عرق شبانه رنج می‌برند. درمان‌های دارویی و هورمونی عوارض ناخواسته و احتمال افزایش سرطان را به دنبال داشته است. هدف مطالعه حاضر تعیین اثربخشی مراقبه شکرگزاری بر علائم وازوموتور یائسگی است.
روش کار: این مطالعه طرحی نیمه آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری است. نمونه‌ها از جامعه زنان 55-45 ساله مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی-درمانی شهر تنکابن با یائسگی طبیعی که حداقل 12 ماه تمام از یائسگی آن‌ها گذشته و دارای معیار‌های ورود به مطالعه و رضایت‌نامه آگاهانه بودند و پس از غربالگری اولیه از طریق پرسشنامه سلامت عمومی "گلدبرگ" به تعداد 30 نفر انتخاب و سپس به طور تصادفی در دو گروه (15 نفری) آزمایش و کنترل در مطالعه مشارکت داشتند. گروه مراقبه شکرگزاری به مدت 8 هفته در برنامه آموزش بر اساس دستورالعمل مراقبه "گرینبرگ" و الگوی شکرگزاری اسلامی اصفهانیان و همکاران (جلسات 2 ساعت گروهی هفته‌ای یک بار و تمرین انفرادی 25 دقیقه‌ای هرشب قبل از خواب) قرار گرفتند و گروه کنترل درمانی دریافت نکرد. برای تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS نسخه 22 استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر نشان داد، مراقبه شکرگزاری در گروه آزمایش با کاهش دفعات و مدت زمان علائم وازوموتور پس از مداخله رابطه معنی‌دار (05/0p>) و پایداری تا مرحله پیگیری داشته است.
نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر می‌توان از مراقبه شکرگزاری در برنامه مراقبت از زنان یائسه و کاهش علائم وازوموتور آن‌ها در جوامع مشابه استفاده کرد.
متن کامل [PDF 903 kb]   (1694 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: زنان و زایمان

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.