جلد 26، شماره 11 - ( 11-1398 )                   جلد 26 شماره 11 صفحات 52-43 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

SABZEVARI H, parvinpor S, arsham S. Effect of rhythmic exercises with music on anxiety, depression and hyperactivity / attention deficits disorder in primary school children. RJMS 2020; 26 (11) :43-52
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-5808-fa.html
سبزواری حامد، پروین پور شهاب، ارشم سعید. تأثیر تمرینات ورزشی ریتمیک همراه با موسیقی بر کاهش اضطراب، افسردگی و اختلال بیش‌فعالی/نقص توجه کودکان دبستانی. مجله علوم پزشکی رازی. 1398; 26 (11) :43-52

URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-5808-fa.html


دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران ، hamedsabzevari68@yahoo.com
چکیده:   (3617 مشاهده)

زمینه و هدف: کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی/نقص توجه، اضطراب و افسردگی بالاتری نسبت به همسالان طبیعی خود دارند. هدف پژوهش حاضر تأثیر تمرینات ورزشی ریتمیک همراه با موسیقی بر اضطراب، افسردگی و اختلال بیش‌فعالی/ نقص توجه کودکان دبستانی مبتلابه اختلال بیش فعالی/نقص توجه بود.
روش بررسی: در پژوهش حاضر تعداد 40 نفر از دانش آموزان پسر (50/0=SD، 6/8=M) با استفاده از پرسشنامه و مصاحبه بالینی به عنوان بیش فعال شناسایی شدند. به صورت تصادفی در دو گروه کنترل (20 نفر) و تجربی (20نفر) تقسیم شدند. برای اندازه گیری اختلال بیش فعالی/نقص توجه از پرسشنامه کانرز فرم والدین، همچنین برای ارزیابی اضطراب و افسردگی به ترتیب از پرسشنامه چند بعدی اضطراب کودکان مارچ و پرسشنامه افسردگی کودکان کواکس استفاده شد. گروه تجربی در طی یک دوره هشت هفته‌ای (هفته‌ای 5 جلسه) در تمرینات ورزشی همراه با موسیقی شرکت کردند. گروه کنترل تنها فعالیت‌های معمول مدرسه (یک جلسه تربیت‌بدنی در هفته) را انجام می‌دادند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج آزمون لوین نشان داد که شرط همگنی واریانس برای متغیرهای اضطراب، افسردگی و اختلال بیش فعالی/نقص توجه برقرار است. همچنین نتایج نشان داد تمرینات ورزشی ریتمیک همراه با موسیقی تأثیر معناداری بر اضطراب (000/0=P، 25/39=F) و افسردگی (000/0 =P، 90/39=F) و اختلال بیش‌فعالی/نقص توجه (000/0=P، 80/156=F) دارد. بیشترین ضریب ایجاد شده برای متغیر اختلال بیش فعالی/نقص توجه با اندازه اثر 80/0 بود.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج پیشنهاد می‌شود از ترکیب ورزش و موسیقی به عنوان یک مداخله موثر، برای کاهش اضطراب، افسردگی و همچنین اختلال بیش فعالی/نقص توجه کودکان دبستانی مبتلابه اختلال بیش فعالی/نقص توجه استفاده شود.

متن کامل [PDF 735 kb]   (1159 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: اعصاب کودکان

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علوم پزشکی رازی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Razi Journal of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb