جلد 26، شماره 7 - ( 7-1398 )                   جلد 26 شماره 7 صفحات 130-124 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Malakuoti K, Niksolat M, Kianmehr N, Zandie Z. The effects of anodal stimulation of primary motor cortex pain among older adults with fibromyalgia: A randomized, double-blind, placebo-controlled trial. RJMS 2019; 26 (7) :124-130
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-5751-fa.html
ملکوتی سید کاظم، نیک صولت مریم، کیانمهر ناهید، زندیه ژاله. اثر تحریک الکتریکی کورتکس حرکتی اولیه مستقیم از طریق جمجمعه در بیماران سالمند با فیبرومیالژی روی کیفیت زندگی: کارآزمایی بالینی دو سو کور تصادفی شده. مجله علوم پزشکی رازی. 1398; 26 (7) :124-130

URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-5751-fa.html


استادیار، گروه طب سالمندی، مرکز تحقیقات و توسعه بالینی بیمارستان فیروزآبادی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران ، niksolat.m@iums.ac.ir
چکیده:   (2977 مشاهده)
زمینه و هدف: بیماری فیبرومیالژی که یک سندرم درد، خستگی مزمن است باعث کاهش قابل ملاحظه کیفیت زندگی در این بیماران می‌شود. در این مطالعه اثر تحریک الکتریکی مغز با جریان مستقیم را بر روی کیفیت زندگی در سالمندان با فیبرومیالژی بررسی کردیم.
روش کار: در این مطالعه کارآزمایی بالینی دو سو کور تصادفی شده ۵۰ نفر زن سالمند با فیبرومیالژیا به طور تصادفی در دو گروه مداخله ،کنترل قرار گرفتند. گروه مداخله جریان الکتریکی مستقیم بر روی جمجمه به ناحیه کورتکس حرکتی اولیه (قطب مثبت) و منطقه سوپراربیتال سمت متقابل (قطب منفی)، به شدت ۲ میلی آمپر برای ۲۰ دقیقه در طی 10 جلسه را دریافت نمودند. گروه کنترل تحریک الکتریکی ساختگی را دریافت کردند.کیفیت زندگی با استفاده از پرسشنامه FIQ، SF-36 برای دو گروه قبل از انجام مداخله، فورا پس از آخرین جلسه، یک ماه پس از آخرین جلسه تکمیل شد. همچنین پرسشنامه افسردگی بک، اضطراب همیلتون نیز برای هر دو گروه تکمیل شد.
یافته‌ها: کیفیت زندگی در دو گروه کنترل، مداخله قبل از شروع درمان، بلافاصله بعد از آخرین جلسه، یک ماه بعد از آخرین جلسه به ترتیب با پرسشنامه ی FIQ، 84/58،4/58 (796/0p=)، 17/56،26/49 (020/0p=)، 86/57، 32/52 (050/0p=) و پرسشنامه SF-36 به ترتیب ۳۸/۰۴، ۴۱/۲۱ (413/0p=)، ۴۵/۴۹، ۴۹/ ۸۴ (376/0p=) و ۴۰/۴۰، ۴۵/۳۸ (138/0p=) بود. سطح اضطراب و افسردگی در دو گروه کنترل، مداخله نیز به ترتیب ۲۰/۳۶، ۱۸/۸۴ (219/0p=)، ۱۶/۶۸، ۱۵/۵۲ (106/0p=) و ۱۸/۰۰، ۱۶/۱۲ (112/0p=) بود.
نتیجه‌گیری: علی رغم نتایج سایر مطالعات، در مطالعه حاضرکیفیت زندگی، در دو گروه مداخله و کنترل این تفاوت قابل ملاحظه نبود. همچنین شدت اضطراب، افسردگی علی رغم کاهش، در این دو گروه تفاوت قابل ملاحظه نشان نداد.
متن کامل [PDF 777 kb]   (1260 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: روماتولوژی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علوم پزشکی رازی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Razi Journal of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb