جلد 23، شماره 146 - ( 5-1395 )                   جلد 23 شماره 146 صفحات 25-17 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


دانشگاه آزاد اسلامی ، alireza54.barari@gmail.com
چکیده:   (4662 مشاهده)

زمینه و هدف: عملکرد تنفسی تحت تاثیر عوامل مختلفی مانند عوامل محیطی، تمرینات بدنی و تغذیه قرار می گیرد. هدف از این مطالعه بررسی اثر تمرینات مقاومتی و مصرف عصاره پیچک بر منتخبی از شاخصهای اسپیرومتری در مردان مبتلا به بیماریهای تنفسی بود. است. روش کار: جامعه آماری این تحقیق شامل کارکنان مرد غیر ورزشکار شرکت گاز شهر تهران بود که مبتلا به بیماری تنفسی بودند. به این منظور 48 مرد مبتلا به بیماری تنفسی با دامنه سنی 3±45 سال ، به عنوان نمونه انتخاب گردید و به شکل تصادفی به چهار گروه 12 نفری تقسیم شدند. این گروهها شامل گروه تمرین، پیچک ، تمرین و پیچک و گروه کنترل بود. برنامه تمرینات بدنی شامل برنامه تمرین مقاومتی دایره ای در عضلات تنفسی بود که به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته و هر جلسه به مدت30 تا 40 دقیقه و با در نظر گرفتن اصل اضافه بار انجام گردید. عصاره پیچک به میزان 5 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز مصرف شد. قبل و بعد از هشت هفته تمرینات مقاومتی، شاخصهای اسپیرومتری مانند FEV1/FVC, PEF, FEF25%-75%, FIVC FVC و FEV1 اندازه گیری شد. برای آنالیز متغییرها از آزمون t همبسته و تحلیل کوواریانس در سطح معنی داری P ≤ .05 استفاده گردید و در صورت معنی دار بودن ، از آزمون تعقیبی بانفرنی استفاده شد. یافته ها:نتایج این تحقیق نشان داد که تمرینات مقاومتی دایره ای و مصرف عصاره پیچک افزایش معنی داری(P ≤ .05 ) در شاخص های FVC,FEV1, PEF داشت. اما تمرینات مقاومتی و مصرف عصاره پیچک نتوانست تغییرات معنی داری در شاخص های FEV1/FVC, FEF25%-75%, FIVC ایجاد نماید. نتایج مقایسه بین گروهی و آزمون تعقیبی نشان داد که تمرین به همراه مصرف پیچک در مقایسه با تمرین و یا مصرف پیچک به تنهایی، موجب افزایش معنی دار فاکتور FVC ، FEV1 و PEF در مردان مبتلا به بیماری تنفسی گردید. نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که تمرینات مقاومتی دایره ای در عضلات تنفسی و مصرف عصاره پیچک می تواند سبب بهبود عملکرد منتخبی از شاخص های تنفسی گردد.

متن کامل [PDF 458 kb]   (4405 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: فیزیولوژی ورزش

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.