مجله علوم پزشکی رازی

  زمینه و هدف : نانوذرات نقره به دلیل خاصیت ضد‌عفونی‌کنندگی کاربردهای وسیعی در زمینه­ی پزشکی و درمان عفونت­های باکتریایی دارند. سنتز شیمیایی، بیوسنتز و خواص آنتی­باکتریال نانوذرات نقره قبلاً مورد مطالعه قرار گرفته، اما با توجه به هزینه­ی بالای سنتز شیمیایی آن‌ها و افزایش مقاومت باکتری­ها به آنتی­بیوتیک­ها، بررسی بیوسنتز نانوذرات نقره و نیز تاثیر آن‌ها بر سویه­های بالینی و استاندارد باکتری­های مختلف دارای اهمیت بسزایی می­باشد.

  روش­ کار : نانوذرات نقره به دو روش احیاء شیمیایی و بیوسنتز با استفاده از سوپرناتانت باکتریال سنتز شدند و اندازه­ و توزیع اندازه­ی ذرات با میکروسکوپ الکترونی عبوری مورد بررسی قرار گرفت. سپس نانوذرات سنتز شده به روش احیاء شیمیایی به منظور بررسی اثر ضد باکتریایی، به محیط کشت TSB حاوی سویه­های مختلف باکتری­ها درون لوله­ی آزمایش اضافه شدند و کمترین غلظت مهارکنندگی آن‌ها محاسبه شد.

  یافته­ها : نانوذرات سنتز شده به روش احیاء شیمیایی مونودیسپرسیتی بالایی داشتند، در حالی که روش بیوسنتز، نانوذراتی با پلی­دیسپرسیتی بالا سنتز نمود. نانونقره­ی کوچک‌­تر حاصل از احیاء شیمیایی، فعالیت خوبی بر ضد باکتری­های گرم منفی و گرم مثبت داشت و در غلظت 2/0 میلی­مولار از رشد تمام باکتری‌ها جلوگیری کرد، اما نانوذرات درشت‌­تر فعالیت بسیار کمتری داشتند.

  نتیجه­گیری : روش بیوسنتز با استفاده از باکتری­ها روشی کم هزینه است، اما نانوذرات پلی­دیسپرس ایجاد می­کند. نانوذرات نقره با توجه به فعالیت خوب آنتی­باکتریال، می­توانند جایگزین مناسبی برای آنتی­بیوتیک­ها باشند، اما باید توجه شود که میزان مقاومت سویه­های بالینی در مقایسه با سویه­های استاندارد بالاتر می­باشد و باید پیش از تجویز نانوذرات، مقاومت باکتری­ها نسبت به آن‌ها مورد بررسی قرار گیرد.