جلد 18، شماره 84 - ( 3-1390 )                   جلد 18 شماره 84 صفحات 46-28 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


دانشگاه علوم پزشکی تهران
چکیده:   (9171 مشاهده)

  زمینه و هدف : آلودگی هوا از معضلات مهم شهرهای بزرگ صنعتی است و زندگی تمام افراد جامعه را تحت تأثیر قرار می‌دهد. بنابراین پایش آلاینده‌ها و تعیین مستمر کیفیت هوای کلان شهرها به منظور تدوین برنامه‌های کنترل آن، ضروری است. هدف اصلی این مطالعه مقایسه کیفیت بهداشتی هوای شهرهای تهران و اصفهان در سال 1387 بود .

  روش‌کار : این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی می‌باشد. غلظت‌های لحظه‌ای آلاینده‌های هوای شهر تهران و اصفهان به ترتیب توسط روش‌های قرائت مستقیم و مراجعه به سازمان حفاظت محیط زیست ب ه دست آمد . سپس شاخص استاندارد آلودگی از طریق درون یابی بین غلظت آلاینده ها برای پنج آلاینده معیار ( CO ، NO2 ، SO2 ، PM10 ، O3 ) هوای دو شهر در سال 1387 محاسبه و بر مبنای جدول استاندارد کیفیت بهداشتی هوا در گروه‌های خوب، متوسط، غیر بهداشتی، بسیارغیربهداشتی و خطرناک طبقه بندی گردید. در تحلیل داده ها از آزمون آماری t-test و بسته آماری SPSS ویرایش 16 استفاده شد.

  یافته ها: کیفیت هوای شهر تهران و اصفهان در سال 1387، به ترتیب 43 و 67 روز کمتر از حد استاندارد سازمان حفاظت محیط زیست ایران و 323 و 299 روز دیگر از حد استاندارد ( 100 > PSI ) بیشتر بود. در شهر تهران و اصفهان در تابستان به ترتیب ازن و منوکسیدکربن و در زمستان منوکسیدکربن و ذرات معلق، آلاینده مسئول شناخته شدند. آزمون t- test بین میانگین شاخص PSI در دو شهر، اختلاف معنی‌داری را نشان داد ( p < 0001/0).

  نتیجه گیری: کیفیت هوای دو شهر در سال 1387 بهداشتی نبوده و در وضعیت بسیار وخیمی از نظر حفظ سلامتی افراد جامعه، بخصوص گروه‌های حساس قرار دارد.

متن کامل [PDF 771 kb]   (4983 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: بهداشت عمومی

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.