جلد 17، شماره 71 - ( 2-1389 )
جلد 17 شماره 71 صفحات 40-34 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Barati M, Javad Mousavi S, Noorbakhsh S, Talebi Taher M, Ehteshami Afshar A, Tabatabaii A. Determination of Pneumococcal Pneumonia Frequency through Isolation of Pneumococcal Antigen from Urine Using Immunochromatographic Method (Binax NOW). RJMS 2010; 17 (71) :34-40
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-1457-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-1457-fa.html
براتی میترا، جواد موسوی سیدعلی، نوربخش ثمیله، طالبی طاهر مهشید، احتشامی افشار آرش، طباطبایی آذردخت. تعیین فراوانی پنومونی پنوموکوکی از طریق جدا کردن آنتی‌ژن پنوموکوک در ادرار با روش ایمونوکروماتوگرافی (Binax NOW). مجله علوم پزشکی رازی. 1389; 17 (71) :34-40
میترا براتی 
، سیدعلی جواد موسوی ، ثمیله نوربخش ، مهشید طالبی طاهر ، آرش احتشامی افشار ، آذردخت طباطبایی
، سیدعلی جواد موسوی ، ثمیله نوربخش ، مهشید طالبی طاهر ، آرش احتشامی افشار ، آذردخت طباطبایی
چکیده: (9612 مشاهده)
زمینه و هدف: استرپتوکوک پنومونیه شایعترین علت پنومونی اکتسابی از جامعه می‌باشد. جداسازی پنوموکوک از خلط فقط عفونت احتمالی را مطرح می‌سازد زیرا احتمال ناقلی آن وجود دارد. تشخیص قطعی با جدا سازی پنوموکوک از مایعات استریل و خون است. درصد واقعی کشت خون مثبت در پنومونی پنوموکوکی حدود 30-15% موارد است. اضافه کردن تست آنتی‌ژن پنوموکوک در ادرار به روش‌های معمول آزمایشگاهی، تشخیص پنوموکوک را 9/38% افزایش می‌دهد. هدف از انجام این پژوهش تعیین فراوانی پنومونی پنوموکوکی در پنومونی‌های باکتریال با استفاده از روش جدا کردن آنتی‌ژن پنوموکوک در ادرار بود.
روش کار: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، بیمارانی که با پنومونی باکتریال حاد در سال 1386 در بیمارستان رسول اکرم بستری شده و سن بالای 18 سال داشتند، وارد مطالعه شدند. از نمونه ادراری بیماران تست تعیین آنتی‌ژن ادراری با روش ایمونوکروماتوگرافی با استفاده از کیت Binax NOW Streptococcus pneumoniae test انجام شد. خون تمام بیماران کشت شد. بیماران با جراحی الکتیو که هیچگونه عفونتی نداشتند به عنوان گروه کنترل وارد مطالعه شدند.�برای متغیرهای کمی از میانگین و انحراف معیار و برای متغیرهای کیفی از درصد استفاده شد.�
یافته ها: از 43 بیمار مبتلا به پنومونی 26(5/60%) نفر مرد و 17(5/39%) نفر زن بودند. میانگین سنی آنها 47/55 (46/22± انحراف معیار) سال بود. پنوموکوک از 2 بیمار(65/4%) از طریق کشت (یک کشت خون و یک کشت مایع پلور) و در 5 بیمار (6/11%) از طریق تست آنتی‌ژن ادراری جدا شد. فقط در فصل زمستان و بهار پنوموکوک دیده شد. تعداد لکوسیت نرمال در 2 نفر و لکوسیتوز در 3 نفر دیده شد. در 4 مورد انفیلتراسیون لوبار و در یک مورد پلورزی دیده شد. در 2 موردی که کشت مثبت پنوموکوک (خون و پلور) وجود داشت، تست آنتی‌ژن ادراری مثبت بود. در هیچ موردی از 43 مورد کنترل، آنتی‌ژن پنوموکوک در ادرار جدا نشد.
نتیجه گیری: جداسازی آنتی‌ژن پنوموکوک از ادرار در 5 (6/11%) مورد گزارش شد. در گروه کنترل هیچ موردی از تست مثبت آنتی‌ژن ادراری دیده نشد که نشان دهنده شیوع کم ناقلی پنوموکوک دربالغین در این مطالعه است. این مطالعه نشان داد که بررسی آنتی‌ژن ادراری از نظر پنوموکوک راه مناسبی جهت تشخیص پنوموکوک در بالغین بوده و امکان تشخیص را افزایش می‌دهد.
واژه‌های کلیدی: 1- پنومونی باکتریال حاد 2- استرپتوکوک پنومونیه 3- آنتی‌ژن ادراری
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
بیماریهای عفونی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
