جلد 13، شماره 52 - ( 6-1385 )                   جلد 13 شماره 52 صفحات 144-135 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Setayesh A, Arhami Dolatabadi A, Farsi D, Hossein Nejad A, Zare M. Evaluation of Cardiopulmonary and Cerebral Resuscitation(CPCR) Outcome in Emergency Department of Hazrat Rasoul-e-Akram Hospital from June 2003 to April 2004 . RJMS 2006; 13 (52) :135-144
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-623-fa.html
ستایش علی، ارحمی دولت‌آبادی علی، فارسی داود، حسین‌نژاد علیرضا، زارع محمدامین. بررسی پیامد احیای قلبی ـ ریوی و مغزی انجام شده در دپارتمان اورژانس بیمارستان حضرت رسول اکرم(ص) از تیرماه 1382 لغایت پایان اردیبهشت ماه 1383 . مجله علوم پزشکی رازی. 1385; 13 (52) :135-144

URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-623-fa.html


چکیده:   (9607 مشاهده)

    زمینه و هدف: احیاء قلبی ـ ریوی(CPR=Cardiopulmonary resuscitation)، در جلوگیری از 25% مرگها بخصوص مرگهای خارج از بیمارستان نقش مهمی دارد. برای مطالعه ایست‌های قلبی، بیش‌تر بر دانسته‌ها و سوابق اپیدمیولوژیک تأکید می‌شود. نتایــج ایــن مطالعه در برنامه‌ریزی برای بخش اورژانس و خدمات فوریت‌های پزشکی (EMS=Emergency medical serivices) مفید خواهد بود. روش بررسی: در این مطالعه مشاهده‌ای مقطعی(Observational cross sectional) تعداد 195 بیمار که از تیرماه 1382 لغایت پایان اردیبهشت‌ماه 1383 در دپارتمان اورژانس بیمارستان حضرت رسول اکرم(ص) به دلیل ایست قلبی ـ ریوی، CPR شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. سن، جنس، زمان، مکان و علت ایست قلبی، ریتم اولیه چک شده توسط پرسنل اورژانس و پرسنل فوریت‌های پزشکی، لوله‌گذاری داخل تراشه خارج از بیمارستان، اقدامات حمایتی اولیه، نحوه انتقال به بیمارستان، وجود ناظر در هنگام ایست قلبی، نتیجه CPR و وضعیت نهایی بیماران ثبت شد. یافته‌ها: میانگین سنی(SEM±=Standard error of mean) کل افراد مورد مطالعه، 4/1±43/59 سال بود. میانگین سنی در زنان و مردان مورد مطالعه با یکدیگر اختلاف آماری معنی‌دار داشت(003/0=P). 5/41% موارد ایست قلبی بررسی شده، در بخش اورژانس بیمارستان اتفاق افتاده بود. در 9/14% از موارد ایست قلبی، هیچ کس بر بالین فرد حاضر نبوده است. 4/59% از بیماران توسط آمبولانس به بیمارستان منتقل شده بودند. برای 3/53% از بیماران هیچ گونه اقدام حمایتی پایه صورت نگرفته بود. 3/13% از بیماران پیش از رسیدن به بیمارستان، لوله‌گذاری داخل تراشه شده بودند. ریتم اولیه چک شده برای بیماران در بخش اورژانس در 3/73% از موارد، آسیستول بود. علل قلبی ـ عروقی با فراوانی 1/42%، در صدر علل ایست قلبی قرار داشت. علل ایست قلبی در گروه‌های مختلف سنی با یکدیگر اختلاف معنی‌دار داشت(00/0=P). اختلاف معنی‌داری از نظر توزیع علل ایست قلبی در دو جنس وجود نداشت(052/0=P). نتیجه 5/59% از موارد عملیات CPR انجام شده، موفقیت‌آمیز بود. میزان موفقیت عملیات CPR در گروه‌های سنی مختلف(746/0=P) و بین دو جنس(199/0=P) با یکدیگر اختلاف آماری معنی‌داری نداشت. بیش‌ترین موارد CPR ناموفق در مواردی بود که علت ایست قلبی، «مسمومیت با CO» و «دار آویختگی» تشخیص داده شده بود(100%). نتیجه CPR در گروه‌های مختلف برحسب علل، تفاوت آماری معنی‌داری نداشت(053/0=P). در نهایت، 3/93%(182 نفر) از بیماران فوت شدند. توزیع جنسی(07/0=P)، محل ایست قلبی(1/0=P)، نوع اقدامات حمایتی(7/0=p)، ریتم اولیه چک شده در اورژانس(97/0=P) و لوله‌گذاری داخل تراشه(76/0=P) با وضعیت نهایی بیماران ارتباط معنی‌داری نداشت. علت ایست قلبی(000/0=P) و نتیجه عملیات CPR(009/0=P) با وضعیت نهایی بیماران در ارتباط بود. نتیجه‌گیری: موارد موفقیت‌آمیز CPR در این مطالعه، درصد قابل توجهی را تشکیل می‌داد، ولی در مجموع می‌توان گفت که بیماران CPR شده، پیش‌آگهی مطلوبی نداشتند. عامل اصلی تأثیرگذار بر وضعیت نهایی بیماران، علت ایست قلبی بود و ریتم قلبی اولیه، تأثیری در پیش‌آگهی بیماران نداشت.

متن کامل [PDF 185 kb]   (8314 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: طب اورژانس

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علوم پزشکی رازی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC-SA 4.0| Razi Journal of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb