مجله علوم پزشکی رازی

زمینه و هدف: گسترش کمی نظام آموزش عالی بدون توجه به کیفیت، پیامدهای نامطلوبی به همراه خواهد داشت. دانشجویان مشتریان اصلی دانشگاه‌ها هستند و تعیین ادراک و انتظار آنها از کیفیت خدمات آموزشی می تواند اطلاعات با ارزشی در اختیار برنامه ریزان جهت ارتقای کیفیت خدمات آموزشی قرار دهد. این مطالعه با هدف بررسی شکاف ادراکات و انتظارات دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام گرفته است.
روش کار: مطالعه مقطعی حاضر در سال 1390 انجام شده است. جمعیت مورد مطالعه، دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال 1390 بودند که نمونه‌گیری به صورت چند مرحله‌ای انجام شد، ابتدا تعداد نمونه‌ی دانشجویان به روش طبقه‌ای نسبتی از هر دانشکده، سپس در هر طبقه تعداد آزمودنی‌های مورد نظر به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. از پرسشنامه استاندارد SERVQUAL که شامل 5 بعد کیفیت خدمت بود به عنوان ابزار جمع‌آوری اطلاعات استفاده گردید.
یافته‌ها: به طور کلی، انتظارات فراگیران در همه ابعاد و سؤالات بالاتر از وضعیت موجود بود. میانگین کلی انتظارات و ادراکات دانشجویان به ترتیب برابر با 02/4 و 63/2 بود. تفاوت قابل ملاحظه ای در میانگین انتظارات و ادراکات وجود (0001/0>p). بیشترین میانگین نمره شکاف منفی مربوط به بعد پاسخگویی (64/1-) و کمترین آن مربوط به بعد اطمینان (14/1-) بود.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج، پیشنهاد می‌شود که به منظور شناخت موانع و چالش‌های مرتبط با کیفیت خدمات آموزشی پروژه ای برای عارضه یابی به اجرا درآید. برگزاری دوره های آموزشی متعدد برای افزایش مهارت های ارتباطی کارکنان آموزشی و برقراری ارتباط مؤثر با دانشجو می تواند از جمله دیگر راهکارهای قابل اجرا باشد.