زمینه و هدف: شیوع بیماریهای هپاتیت و ایدز در میان معتادان تزریقی که سرنگ مشترک استفاده کردهاند، بیشتر از معتادان تزریقی است که سرنگ مشترک استفاده نکردهاند. بنابراین این مطالعه با هدف تبیین دلایل استفاده از سرنگ مشترک در معتادان تزریقی شهر اهواز در سال 1390 انجام شد.
روش کار: این مقاله قسمتی از یک تحقیق کیفی است که به روش تحلیل درون مایه و با استفاده از روش نمونهگیری مبتنی بر هدف با انجام 39 مصاحبه نیمه ساختار یافته عمیق و دو بحث گروهی متمرکز با معتادان تزریقی انجام شد. از تمامی مشارکتکنندگان رضایت آگاهانه گرفته شد. از افراد در مورد دلایل استفاده از سرنگ مشترک، سابقه زندان و ابتلاء به بیماری پرسیده شد. بعد از انجام اولین مصاحبه، تجزیه و تحلیل مستمر دادهها آغاز شده و تا اشباع اطلاعاتی ادامه پیدا کرد.
یافتهها: بعد از آنالیز و کد بندی، عدم دسترسی و محدودیت در تهیه سرنگ، عدم آگاهی از خطرات مصرف سرنگ مشترک، ناامیدی و تمایل به مرگ از طریق سرنگ مشترک و استفاده از سرنگ مشترک با توجیه و خود فریبی به عنوان علل استفاده از سرنگ مشترک بیان شد.
نتیجه گیری: با توجه به گسترش روز افزون اعتیاد تزریقی و مبتلایان به بیماریهای منتقل از راه سرنگ مشترک به نظر میرسد افزایش برنامههای کاهش آسیب و عرضه سرنگ و وسایل استریل تزریق، در کنار آگاهی دادن و کمک به معتادین برای ترک کردن، در کنترل اعتیاد در کشور موثر باشد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |