Research code: 1403-3-75-32121
Ethics code: IR.IUMS.REC.1403.892
Clinical trials code: 0
دانشیار؛ مرکز تحقیقات بیماریهای گوارش و کبد، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران. ، mohamad.karbalai@yahoo.com
چکیده: (24 مشاهده)
مقدمه: هپاتیت ویروسی دارای طیف گستردهای از تظاهرات بالینی است و میتواند از حالت بدون علامت و یا دارای علائم اندک تا ناکارایی کبدی و نهایتاً مرگ متغیر باشد. یکی از مسیرهای اصلی انتقال ویروس هپاتیت B، انتقال از مادر به جنین به شمار میرود که در سالهای اخیر با فراگیری روشهای ایمنسازی، میزان انتقال از این مسیر کاهش یافته است. هدف از مطالعه حاضر بررسی شیوع عفونت هپاتیت B در نوزادان ایمن شدهی متولد شده از مادران مبتلا به هپاتیت B مزمن می باشد.
روش کار: در این مطالعه، پایگاههای اطلاعاتی PubMed، Scopus، Web of Science، Google Scholar، SID، Magiran و IranDoc جستوجو شده و مقالات و مطالعات مرتبط با عنوان، در بازهی زمانی 2002 تا 2024 مورد ارزیابی قرار گرفتند.
یافتهها: به تعداد 40 مطالعه بر اساس معیارهای مورد نظر وارد مطالعه حاضر شدند که در این میان مبتلایان OBI در انتقال خون از 0.04 تا 5.4% گزارش شد. در این میان، در نوزادان متولد شده از مادران HBsAg مثبت، علیرغم واکسیناسیون و دریافت پروفیلاکسی ضدویروسی، شیوع ابتلا به HBV از 7.5 تا 42% گزارش شده است.
نتیجهگیری: براساس مطالعات بررسی شده در مطالعه حاضر شیوع OBI در کودکان متولد شده از مادران CHB یا HBsAg مثبت در ایران از 3.1% تا 21% علیرغم پروفیلاکسی، واکسیناسیون HBV و ایمونیزاسیون غیرفعال (IVIG) در نوزادان می باشد و این میزان در جهان از 6.4% تا 42% در جوامع مختلف گزارش شده است. یکی از مسیرهای اصلی انتقال ویروس هپاتیت B، انتقال از مادر به جنین به شمار میرود که در سالهای اخیر برخی بر تأثیر مثبت واکسن و ایمنسازی غیرفعال تأکید کرده و برخی دیگر نیز، تأثیر آن را چشمگیر نمیدانند. انجام مطالعات بیشتر در جمعیتهای گوناگون، به منظور دستیابی به نتیجهای متقن و راهنمایی سیاستگذاران حوزهی سلامت، ضروری به نظر میرسد.
نوع مطالعه:
مروري |
موضوع مقاله:
میکروبیولوژی